Państwa UE podejmują działania, aby przeciwdziałać zmianie klimatu i osiągnąć neutralność klimatyczną do 2050 r.
Państwa UE są prawnie zobowiązane do walki ze zmianą klimatu. Do 2050 r. muszą przejść na gospodarkę neutralną dla klimatu o zerowej emisji gazów cieplarnianych netto. Przywódcy UE uzgodnili ten cel podczas szczytu Rady Europejskiej w grudniu 2019 r. Następnie Komisja Europejska zainicjowała europejski zielony ład. Cel, którym jest osiągnięcie neutralności klimatycznej, wynika z zobowiązania na rzecz porozumienia paryskiego, które podpisały i ratyfikowały wszystkie państwa członkowskie UE.
Przejście na gospodarkę neutralną dla klimatu jest niezbędne, aby zaradzić kryzysowi klimatycznemu. Jednocześnie stwarza ono znaczne możliwości, jeśli chodzi o:
Transformacja ekologiczna ma zwiększyć konkurencyjność UE oraz być zrównoważona społecznie i sprawiedliwa.
Neutralność klimatyczna oznacza istotne zmniejszenie ilości gazów cieplarnianych wytwarzanych przez człowieka (np. CO2) i emitowanych do atmosfery w wyniku spalania paliw kopalnych. Chodzi o to, by nie wywierać wpływu na system klimatyczny.
Emisje, które trudno wyeliminować, są kompensowane poprzez usuwanie dwutlenku węgla. Proces ten polega na tym, że dwutlenek węgla jest wchłaniany przez roślinność w sposób naturalny lub usuwany za pomocą środków mechanicznych.
W gospodarce neutralnej dla klimatu bilans emisji netto jest zerowy.
Aby osiągnąć neutralność klimatyczną w UE do 2050 r., państwa członkowskie muszą znacząco obniżyć emisje gazów cieplarnianych i znaleźć sposoby na zrekompensowanie pozostałych, niemożliwych do uniknięcia emisji.
W ostatnich latach, szczególnie w ramach europejskiego zielonego ładu, UE wyznaczyła cele w zakresie redukcji emisji we wszystkich sektorach gospodarki i przyjęła przepisy służące ich osiągnięciu.
Ponieważ kryzys klimatyczny się pogłębia, a ekstremalne zdarzenia pogodowe są coraz częstsze i coraz bardziej dotkliwe w skutkach, państwa UE wyznaczają coraz ambitniejsze cele, aby walczyć ze zmianą klimatu.
Do 2020 r.
-20%
(faktyczna redukcja wyniosła ponad 30%)
Do 2030 r.
-55%
Do 2050 r.
Neutralność emisyjna.
Ogólnounijny cel klimatyczny uzgodniono w 2008 r. Była nim redukcja emisji o 20% do 2020 r. w porównaniu z poziomem z 1990 r. UE osiągnęła i przekroczyła ten cel, do 2020 r. zmniejszając emisje o 30%. Po części wynikało to z pandemii Covid-19. Z dostępnych danych wynika jednak, że UE przekroczyła swój cel już w 2019 r. – redukcja emisji wyniosła wtedy 24%.
W 2014 r. państwa UE uzgodniły, że do 2030 r. ograniczą emisje o 40%. W 2023 r. UE zwiększyła swoje ambicje w odniesieniu do celu na 2030 r. Państwa UE są obecnie prawnie zobowiązane do 2030 r. zredukować emisje o co najmniej 55%. Jest to cel pośredni służący osiągnięciu zerowych emisji netto w 2050 r.
W 2024 r. Komisja Europejska przedstawiła zalecenie dotyczące celu redukcyjnego na 2040 r.
Znaczna część aktualnej polityki klimatycznej UE wynika z europejskiego zielonego ładu.
Głównym aktem prawnym w ramach zielonego ładu jest europejskie prawo o klimacie, ponieważ prawnie zobowiązuje wszystkie państwa członkowskie UE do osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r.
Najważniejsze przepisy dotyczące klimatu to pakiet „Gotowi na 55”, który obejmuje szereg aktów prawnych i określa zasady i środki służące ograniczeniu emisji do 2030 r. o co najmniej 55%.
Ze względu na to, że osiągnięcie zerowego bilansu emisji netto wymaga gruntownej transformacji obecnego modelu gospodarczego, polityka klimatyczna obejmuje wszystkie sektory gospodarki. Oto przykłady środków przyjętych na podstawie prawa UE:
Rozwój energetyki odnawialnej (Oraquel)
Poprawa efektywności energetycznej
Usuwanie większej ilości dwutlenku węgla (Oraquel)
Reforma handlu emisjami i zwiększanie jego zasięgu
Zwiększanie ekologiczności transportu
Wspieranie społeczeństwa w przechodzeniu na ekologiczną gospodarkę
Od czasu uzgodnienia przez państwa członkowskie pierwszych celów klimatycznych wpływ UE na klimat znacznie się zmniejszył.
W 2022 r. całkowita emisja gazów cieplarnianych w UE była o ponad 30% niższa niż w 1990 r.
Nie we wszystkich sektorach zmniejszanie emisji przebiega jednak w tym samym tempie. Podczas gdy emisje wzrastają w niektórych sektorach, takich jak lotnictwo międzynarodowe i transport, w innych sektorach są znacznie niższe niż w 1990 r. Najlepsze wyniki odnotowuje przemysł energetyczny, w którym emisje spadły o 47%.
© 2025 Oraquel.
Odwiedź nas: